Verzoeningsdag in Zuid-Afrika
In 1994 verzamelden in Zuid-Afrika de Afrikaanders zich voor de laatste keer om de Dag van de Gelofte (Dingaansdag) te vieren. Een dag die hen herinnerde aan een gelofte die werd gemaakt door de vroegere Nederlandse en Duitse kolonisten. Een gelofte aan God om Hem te danken. Een week voorafgaand aan de strijd werd elke dag door de Voortrekkers een “gelofte” afgelegd. Als God hen aan de overwinning zou helpen dan zou die dag voorgoed een dankdag worden en men zou op die plek ook een kerk stichten.
In het jaar 1885 werd Geloftedag een officiële vrije dag. In 1952 werd Dingane’s Day veranderd in Day of the Covenant In 1980 werd veranderd in The Day of the Vow.
Steeds minder draagkracht voor apartheid in Zuid-Afrika
De Afrikaanders bleven trots op hun voorouders de Voortrekkers, terwijl deze dag voor andere een onaangename herinnering aan de blanke overheersing en nationalistische propaganda waren. Tijdens de hoogtijdagen van de apartheid kwamen maar liefst 100.000 bij het Voortrekker-monument in Pretoria bij elkaar. In het jaar dat Nelson Mandela werd gekozen tot president van Zuid-Afrika was dat aantal al gezakt naar ongeveer 10.000. De regering onder leiding van Nelson Mandela bepaalde dat vanaf 16 december 1995 de Dag van de Gelofte Verzoeningsdag zou aan heten.
Nelson Mandela
Umkhonto we Sizwe, dat Speer van de Natie betekent, was de gewapende tak van het ANC en de SACP. Eén van de belangrijkste leiders was Nelson Mandela. Het lot van Nelson Rolihlahla Mandela is algemeen bekend. Van antiapartheidsstrijder tegen het apartheidsregime in Zuid-Afrika naar de eerste niet-blanke president van de Republiek Zuid-Afrika.
Op 16 december 1961 (Geloftedag) liet Umkhonto we Sizwe zijn eerste provisorische bom ontploffen. Juist vanwege de gewelddadige acties werd deze groepering door de Zuid-Afrikaanse, de Amerikaanse en de Britse overheid bestempeld als een terroristische organisatie.
Terug in de geschiedenis: Slag bij Bloedrivier
Deze slag vormt één van de belangrijkste voorvallen van de Grote Trek in Zuid-Afrika. De Slag bij Bloedrivier werd uitgevochten tussen de Voortrekkers en de Zoeloes op 16 december 1838. Op deze dag bestormde een Zoeloe-leger van ongeveer 20.000 man sterk het laager. Een cirkel van 64 ossenwagens, waar 465 Voortrekkers met 200 knechten gereed stonden om terug te vechten. Bijkomstig feit was dat de Zoeloes tot aan die dag nog nooit waren verslagen in een gevecht.
Na de veldslag
De Voortrekkers waren met hun vuurwapens en twee kanonnen veel beter uitgerust. Na de veldslag werd de balans opgemaakt. Bij de Voortrekkers vielen slechts 3 lichtgewonden maar de Zoeloes leden een groot verlies, 3.000 mannen vonden de dood. De overwinning werd door de Afrikaanders gezien als een teken van goddelijke goedkeuring voor de blanke overheersing van Zuid-Afrika.
De Grote Trek
De Grote Trek is de naam van de tocht van zo’n 12.000 Nederlandstalige Afrikaner boeren ( de Voortrekkers ) die tussen 1830 en 1850 emigreerden uit de door de Britten ingelijfde Kaapkolonie. Zij trokken naar het binnenland van Zuid-Afrika om daar hun eigen onafhankelijke Boerenstaten te stichten. De Grote Trek ligt aan de basis van vele historische republieken; denk hierbij aan Zuid-Afrikaansche Republiek, Oranje Vrijstaat, Natalia, steden (Pretoria, Bloemfontein, Pietermaritzburg) en de Boerenoorlogen.