De Week van Reflectie is een begrip geworden en wordt gezien als een vernieuwend initiatief waaraan meegewerkt wordt door verzorgings- en verpleeghuizen, gehandicaptenzorg, ziekenhuizen, GGZ, jeugdzorg, opleidingen Welzijn, gemeenten en iedereen die er beroepsmatig mee te maken heeft. Er worden diverse activiteiten gehouden tijdens deze week, klik hier voor een overzicht.
Tijdens de Week van de Reflectie, van 23 t/m 27 november, staat de vraag centraal: hoe brengen we de menselijke maat terug in de zorg?
Maar wat is Reflectie?
Bij reflecteren houd je jezelf een spiegel voor en denk je na over de keuzes die je hebt gemaakt en waar dat toe geleid heeft. Het uiteindelijke doel: het verbeteren van je gedrag.
Er zijn drie vormen van reflectie:
- Reflecteren op persoonlijk functioneren.
- Reflecteren op beroepsmatig handelen.
- Reflecteren op persoonlijk beroepsmatig handelen in de maatschappelijke context.
Bij reflecteren vel je geen oordeel of iets goed of fout is, dat is evalueren. Bij tijd en wijlen is het goed om tijd te nemen om te reflecteren, je kunt er alleen maar beter van worden!
Menselijke maat terug in de Zorg
Tja “de menselijke maat”. Je hoort het veel maar de echte definitie hiervan blijft moeilijk. Woordenboeken hebben er in ieder geval geen definitie voor. Als ikzelf een definitie maak dan zou ik het als volgt willen omschrijven: het contact tussen patiënten en zorgverlener gebaseerd op respectvol met elkaar omgaan, gebaseerd op luisteren en oprecht interesse tonen in de patiënt. Oftewel de interactie tussen patiënt en zorgverlener staat centraal.
Mijn eigen ervaringen
Door alle bureaucratische handelingen kijkt de specialist je bijna niet meer in de ogen, hij is bezig met formulieren in vullen op de computer. Hoe vaak ik niet het gevoel heb gehad dat ik mijn verhaal aan het vertellen ben dat ik het eigenlijk net zo goed tegen een blinde muur had kunnen vertellen. En je verhaal mag zeker niet te lang duren want “we” hebben maar 5 minuten.
Tip: als je als zorgverlener nu eens goed naar de patiënt luistert, in plaats van met een half oor, dan kom je eerder te weten wat er nu écht aan de hand is. Niet alleen qua ziektebeeld maar ook de mens achter de patiënt.
Het ideale hiervan is dat je een op maat gemaakt zorgplaatje kan samenstellen waardoor a) geld bespaart en b) de patiënt gelukkig maakt.
Hoe durft u?
Mijn suggestie richting de zorgverzekeraars: stop met die bureaucratische nonsens, het kost tijd, het kost geld. En weet u, door de dwangmatig opgelegde regeltjes van u verliezen zorgverleners hun motivatie. En wie is daar de dupe van? Niet u meneer of mevrouw de zorgverzekeraar, u hangt relaxed achter over….te genieten van uw gemaakte winst.
Hoe is het mogelijk dat over de ruggen van patiënten winst kan worden gemaakt??? Nee dat is niet waar wordt er dan gezegd, de winst komt (zogenaamd) uit beleggen. En als dat al waar is….welk geld heeft u daarvoor gebruikt? Blijf het allemaal erg apart vinden.
Met hart & ziel voor goede zorg; dat geldt ongetwijfeld voor de meerderheid van de zorgverleners.
En tegen hen zeg ik, dankjewel!