Het was Kerstavond 1985…
In mijn verre zuidelijke verleden ben ik éénmaal op Kerstavond naar de nachtmis geweest. Niet vanwege mijn geloofsovertuiging, ben van huis uit atheïst, maar om mijn toenmalige katholiek opgevoedde partner een keer te vergezellen.
De nachtmis begon om middernacht maar we moesten lang vantevoren er al zijn want de nachtmis op kerstavond is net zoiets als Tweede Kerstdag voor de meubelzaken. Stamp en stamp vol!
De grootste doerakken, en nu zeg ik het nog netjes, zitten zoals van oudsher vooraan in de kerk. Op het moment dat ik dit neerzet schiet me het lied Malle Babbe van Rob de Nijs te binnen.
Hij slaat de spijker op zijn kop met deze tekst:
En zondags in de kerk dan zit daar zo’n meneer, stijf als een houten plank
met spijkers in zijn kop te kijken in zijn bank.
Een zwart laken pak om zijn zondige lijf, bang voor de duivel en bang voor zijn wijf.
En zuinig een cent in het zakje doen. Zo koopt hij zijn ziel weer terug en zijn fatsoen.
Op zich was het wel een gezellige boel tijdens die nachtmis op Kerstavond maar eigenlijk ging ik alleen maar mee voor de worstenbroodjes die we na de nachtmis gingen eten.
Kerstavond 2015.
Mijn taak op 24 december is al sinds jaren dat ik in de keuken sta om het kerstavonddiner klaar te maken. Doe het zeer graag en daarom vond ik het jammer dat ik, wegens een klein lichaamlijk ongemakje, vorig jaar niet degene was die het kerstavonddiner had bereid. De eer ging dat jaar naar mijn bonuszonen, ze hadden de taken goed verdeeld maar eerlijk is eerlijk de oudste had de meeste taken op zich genomen. Het eindresultaat was formidable!
Mijn partner en ik verdelen ook de taken: zij haalt alle kerstboodschappen in huis en mijn domein is de keuken. Natuurlijk springt ze bij als ik hulp nodig heb maar het liefst werk ik alleen. En dat is andersom net zo.
Geen Flappie in de pan!
Nee, geen Flappie maar wel Klokkie! Klokkie de Kalkoen want traditie getrouw eten wij op kerstavond (gevulde)kalkoen met cranberry sauce. Kerstavond staat niet alleen in het teken van eten hoor, na het viergangen-diner gaan we de cadeautjes openmaken.
Vol verwachting klopt mijn hart, krijg ik wat ik gevraagd heb of iets wat ik totaal niet verwacht?