Lichtjes op oorlogsgraven
Vier jaar geleden vroeg Dick Jansen uit het Friese Brugum zich af waarom alleen op de Canadese begraafplaats in Holten lichtjes bij de graven van onze bevrijders werden gezet. Hij vond dat dit initiatief landelijk navolging moest krijgen en besloot op Facebook een oproep te doen om op kerstavond een lichtje te plaatsen bij een oorlogsgraf in Nederland. Hij was al blij als 30 mensen gehoor zouden geven aan zijn oproep. Tot zijn verbazing werd zijn idee groots opgepakt en werden in 2015 al op 140 locaties lichtjes bij oorlogsgraven gezet. Ook België, Frankrijk, Verenigd Koninkrijk en Duitsland doen intussen mee.
Opdat we onze bevrijders nooit vergeten!
De gedachte is om militairen die hun leven hebben gegeven voor onze vrijheid, te eren met een lichtje op kerstavond. Klik hier voor de locaties.
- 2019 → 412 locaties (op het moment van schrijven)
- 2018 → 335 locaties
- 2017 → 284 locaties
- 2016 → 263 locaties
- 2015 → 140 locaties
Het was Kerstavond 1985…
In mijn verre zuidelijke verleden ben ik éénmaal op kerstavond naar de nachtmis geweest. Niet vanwege mijn geloofsovertuiging, ben atheïst, maar om mijn toenmalige katholiek opgevoede partner een keer te vergezellen. De nachtmis begon om middernacht, maar we moesten lang van te voren er al zijn want de nachtmis op kerstavond is net zoiets als Tweede Kerstdag voor de meubelzaken. Stamp en stamp vol! De grootste doerakken, en nu zeg ik het nog netjes, zitten zoals van oudsher vooraan in de kerk.
Op het moment dat ik dit neerzet schiet me het lied Malle Babbe van Rob de Nijs te binnen. Hij slaat de spijker op zijn kop met deze tekst:
| En zondags in de kerk dan zit daar zo’n meneer, stijf als een houten plank |
| met spijkers in zijn kop te kijken in zijn bank. |
| Een zwart laken pak om zijn zondige lijf, bang voor de duivel en bang voor zijn wijf. |
| En zuinig een cent in het zakje doen. Zo koopt hij zijn ziel weer terug en zijn fatsoen. |
Op zich was het wel een gezellige boel tijdens die nachtmis op kerstavond maar eigenlijk ging ik alleen maar mee voor de worstenbroodjes die we na de nachtmis gingen eten.
Kerstavond 2019
Traditiegetrouw komen op kerstavond mijn schoonmoeder en de kinderen met aanhang bij ons eten. Normaal gesproken ben ik verantwoordelijk voor het kokkerellen en mijn vrouw is dan chef boodschappen. Dit jaar loopt alles anders dan normaal. De oudste is er niet bij want die moet op kerstavond werken tot 22.00 en ik sta dit jaar niet in de keuken, ik zit op de reservebank. Bijna 6 weken geleden heb ik een behoorlijk pittige operatie aan mijn rechterenkel gehad, dit naar aanleiding van mijn kuitbeenbreuk vorig jaar.
Dus mijn vrouw is gepromoveerd van chef boodschappen naar eindverantwoordelijk voor de kerstavond all-in formule. Dat houdt in kerstboom optuigen, huis-en tuin decoreren, boodschappen halen, koken en opruimen. En dan tussen alle bedrijven door mij ondersteunen, letterlijk en figuurlijk. Wij beiden kijken ontzettend naar de dag uit dat ik weer lopen mag. Maar wat niet veranderd is deze Kerstavond dat zijn de cadeautjes onder de kerstboom.