Wereld Bartender Dag
Vroeger noemde we iemand die achter een bar stond gewoon barman, tapper of schenker. Bij vrouwen soms barmeid, barmeisje of barjuffrouw. Dat klonk niet echt sexy dus stapten we over op de Engelse naam van barkeeper. Nu doen we modern en noemen we degene die achter de tap staat bartender. Trouwens, een barkeeper die koffiedranken bereidt in een koffiebar wordt een barista genoemd. Afijn, op Wereld Bartender Dag eren we het ambacht en de man of vrouw achter het ambacht van bartending. Er is een oud gezegde in het wereldje van bartending: “een bartender is een rockster die nooit de moeite heeft genomen om een instrument te leren bespelen.”
Historisch gezien was het beroep van barman of barvrouw een beroep met niet zo’n goede reputatie. Het beroep had ook te maken met ethische problemen. Omdat vroeger er andere wetten en regels golden werd de verantwoording voor openbaar dronkenschap geheel bij de klant gelegd. Maar in de ogen van de maatschappij was de barman/barvrouw de schuldige, want zij bleven maar drank schenken. Dat is 180 graden gedraaid, nu is de barman of -vrouw daadwerkelijk aanspreekbaar verantwoordelijk voor de hoeveelheid geschonken drank en heeft de taak om een inschatting te maken of iemand wel of niet zelfstandig naar huis kan rijden/fietsen/lopen.
Niet iedere bartender is een mixologist
Diegenen die Vodka Tonics maken al een kunst vinden, dat zijn barmannen. Degenen die sensationele onweerstaanbare cocktails bedenken zijn mixologen. Een legende in het vak was William “The Only William” Schmidt, hij bedacht cocktails met meer dan 10 ingrediënten. Voor $ 5 kon je een cocktail van “The Only William” drinken, en dat was 130 jaar geleden toch een klein fortuin. Het gangbare tarief voor een drankje was 15 cent. Om dit in perspectief te plaatsen, die $ 5 in 1890 komt overeen met $ 420 in 2019! Geloof het of niet maar mensen stonden in de rij voor hem. Hij was de spreekwoordelijke rockster die nooit de moeite had genomen om een instrument te leren bespelen.
Nationale Tortillachips-dag
Het is Nationale Tortillachips-dag! In Amerika in ieder geval, de bakermat van de tortillachips. Rebecca Webb Carranza vond in de jaren vijftig de tortillachips uit. Carranza en haar man waren eigenaar van de El Zarape Tortilla Factory in Los Angeles. Zij waren één van de eersten die tortilla’s machinaal produceerde. Echter uit de machine kwamen vaak misvormde tortilla’s en in plaats van de mislukkingen weg te gooien besloot ze te gebruiken. Ze sneed de afgekeurde tortilla’s in driehoeken, bakte ze en verkocht ze voor een dubbeltje per zak.
Zo zijn de tortillachips ontstaan. In 2003 maakte de staat Texas de tortillachips tot de officiële staatssnack! Je kunt maar op 1 manier Nationale Tortillachips-day vieren; koop een zak met je favoriete tortillachips (of probeer er zelf een te maken) en geniet ervan met je favoriete dipsaus!
Nationale Chili Con Carne Dag
Mijn favoriete oorsprongsverhaal van chili con carne zal ik met jullie delen. We gaan terug naar de 17e eeuw, de tijd waarin María Coronel y Arafia (2 april 1602 ) leefde. Op zestienjarige leeftijd ging zij (en haar moeder en zus) bij de orde der Franciscanen en haar ouderlijk huis werd het klooster van haar woonplaats Ágreda. Zij koos ervoor om als zuster Maria de Jesus de Agreda verder door het leven te gaan.
De teleporterende non
Er wordt gezegd en geschreven dat Maria de Jesus de Agreda de gave had om op twee plaatsen tegelijkertijd te zijn. Zij verscheen als missionaris ontelbare keren aan de indianen in Texas om het woord van God te verkondigen. Toen deze indianen naar de Franciscaanse zendelingen in New Mexico gingen en aan hen vroegen om gedoopt te worden vielen de zendelingen zo wat van hun figuurlijke stoel. De zendelingen vroegen om een verklaring. De indianen vertelde dat een vrouw in een blauw gewaad hen had opgedragen om op zoek te gaan naar zendelingen met het verzoek om gedoopt te worden.
Wat heeft dit allemaal met chili con carne te maken?
Na gedegen onderzoek bleek het om de Spaanse non, latere Moeder-overste, Maria de Jesus de Agreda te gaan. Een bisschop was aanwezig geweest bij één van Maria de Jesus de Agreda astrale reizen en trad op als getuige. Saillant detail is dat zuster Maria nooit het klooster heeft verlaten. Wat heeft bovenstaand verhaal nu met chili con carne te maken?
Er wordt verteld dat bij terugkomst van één van haar astrale reizen zij de ingrediënten voor chili con carne op een boodschappen briefje schreef: chili pepers, bizon vlees, uien en tomaten. Het was natuurlijk wel een dingetje om bizon vlees te krijgen in Spanje. Maar we mogen dus uit dit verhaal concluderen dat de indianen uit Texas aan de basis staan van de chili con carne.