Nationale Holocaust Herdenking
Weet je waar ik van schrok? Dat bijna de helft van de 40.000 tot 50.000 Nederlandse Joden niet openlijk Joods durven te zijn, dat zij zich klaarblijkelijk genoodzaakt voelen om hun uiterlijk of kleding aan te passen. Dat ze niet openlijk hun keppeltje durven te dragen. Uit een onderzoek onder 557 Joden dat EenVandaag recentelijk heeft gedaan komt naar voren dat het ronduit schrikbarend is gesteld met de anti-Joodse gevoelens. Zoals te verwachten loop je als Jood de meeste kans om geconfronteerd te worden met anti-Joods sentimenten op het internet (82 procent), maar vlak de nieuwsmedia (59 procent) en de straat (52 procent) niet uit. Toch best wel heftige cijfers die naar voren kwamen zo vlak voor de Nationale Holocaust Herdenking. Hoe tolerant we zijn blijkt wel weer.
Hoe wordt antisemitisme gedefinieerd?
“Antisemitisme is een bepaalde perceptie van Joden, die kan worden uitgedrukt als haat tegen Joden. Retorische en fysieke manifestaties van antisemitisme zijn gericht tegen Joodse of niet-Joodse individuen en/of hun eigendom, jegens instellingen van de Joodse gemeenschap en religieuze voorzieningen.”
Dit is de internationale definitie die is opgesteld door de International Holocaust Remembrance Alliance (IHRA). Zij is door velen omarmt echter deze definitie wordt door evenzovelen zoals bijvoorbeeld Een Ander Joods Geluid principieel afgewezen.
Internationale Holocaust Herdenking
Ter gelegenheid van de International Day of Commemoration in Memory of the Victims of the Holocaust is op 25 januari jongstleden de tentoonstelling “The Butterfly Project: Remembering the Children of the Holocaust” geopend. The Butterfly Project laat jongeren zien wat de impact van de Holocaust op kinderen was en vraagt hen om de 1,5 miljoen kinderen die zijn omgekomen te herdenken. En vraagt hen zich te verzetten tegen haat en vooroordelen.
De Vlinder*
Het was de laatste, de allerlaatste
Zo mooi, zo stralend, zo oogverblindend geel.
Vergelijkbaar met de tranen van een zingende zon
Die vallen op een witte steen.
Dat schitterend geel,
Vloog onbelemmerd de hoogte in,
Hij wilde weg, ik weet het zeker,
Om onze wereld vaarwel te kussen.
Zeven weken woonde ik hier,
Gevangen in de getto;
Daar heb ik mijn volk gevonden,
Waar de paardenbloemen mij roepen
En de witte kastanjebloesems op de binnenplaats zijn.
Alleen een andere vlinder heb ik nooit meer gezien.
Deze vlinder was de laatste, want
Er leven hier geen vlinders meer,
hier in Theresienstadt.
*vertaald door Gina Makken
Het gedicht “I Never Saw Another Butterfly” werd geschreven door de 17-jarige Pavel Friedmann in 1942. Hij overleed op 23-jarige leeftijd op 29 september 1944 in Auschwitz.
Wereldlepradag
Elke laatste zondag, of de dichtstbijzijnde van 30 januari, viert de Verenigde Naties Wereldlepradag. Er werd gekozen voor 30 januari om de sterfdag van Mahatma Gandhi te gedenken. Waarom? Al eeuwenlang komen er veel leprapatiënten voor in India en hij als Indiër voelde de plicht om iets voor deze mensen te doen. Hij maakte het tot zijn levensdoel om lepra voorgoed de wereld uit te helpen. Helaas is hij daarin niet geslaagd.
Stichting Leprazending Nederland
Leprapatiënten worden in de 21e eeuw nog steeds gebrandmerkt en gediscrimineerd uit angst voor en uit onwetendheid over de ziekte. Het meest schrijnende is dat als je er snel bij bent je van lepra kunt genezen. Daarom is het belangrijk dat er aandacht geschonken wordt aan Wereldlepradag. Leprazending richt zich dit jaar op de jongeren. Zij wil jongeren met lepra toekomstperspectief geven door opleidingen voor deze jongeren te faciliteren zodat zij een goede toekomst tegemoet gaan.