20e Werelddag zonder Mobiele Telefoon
De initiator van de Werelddagen zonder Mobiele Telefoon en Smartphone is de Franse schrijver Phil Marso. Hij richtte de vereniging Adikphonia op die verantwoordelijk is voor het organiseren van deze jubileumeditie. Doel van deze dagen (3 t/m 9 februari) is een discussie rond deze communicatie-instrumenten opgang te brengen. Discussie over hoe deze telefoons onze samenleving op zijn kop hebben gezet als het gaat over intermenselijke relaties.
Hij daagt je uit om één dag geen mobiele telefoon of ander technologische hulpmiddel te gebruiken. Pas als je een dag zonder deze doorbrengt realiseer je pas welke prominenten rol deze apparaten in ons leven innemen. Want wat is uiteindelijk belangrijker in het leven? Een echt gesprek met een echt iemand of iemand uit de digitale wereld?
ADIKPHONIA
Adikphonia is een woord dat bedacht werd Phil Marso ter vervanging van het woord nomophobia; dat staat voor de angst om geen toegang te hebben tot een mobiele telefoon. Maar waar staat adikphonia? De definitie is:
Verslavende ziekte door de technologische vooruitgang; met name mobiele telefoons en nieuwe generaties smartphones. De verslaafde leeft 24 uur per dag in angst om van de digitale wereld afgesneden te worden. De oorzaak kan materieel zijn (kan het object niet meer raken) of is te wijten aan een technisch defect. Symptomen: nervositeit, tijdelijke of zelfs permanente angststoornissen. De acute fase van de ziekte wordt bereikt wanneer de verslaafde zich helemaal terugtrekt in een virtuele wereld waar de afwezigheid van menselijk contact hem overweldigt.
The Day The Music Died
Op 3 februari 1959 stortte kort na 13.00 een vliegtuigje neer met aan boord drie legendarische rock ‘n’ roll-sterren; de 22-jarige Buddy Holly (Peggy Sue), de 28 jarige J.P. “The Big Bopper” Richardson (Chantilly Lace) en de 17-jarige Ritchie Valens (Donna). Hun dood sloeg wereldwijd in als een bom en sommige zagen het alsof er een einde kwam aan de rock and roll en haar muziek.
Don McLean: American Pie
Ook de toen 13-jarige Don McLean was geschokt door de plotselinge dood van zijn idool en muziekheld Buddy Holly. Twaalf jaar later (1971) brak Don McLean wereldwijd door met het lied “American Pie“, en het zal je niet verbazen dat de eerste 13 zinnen van het lied over Buddy Holly gaan. De laatste zin van deze 13 “The day the music died” wordt algemeen gebruikt om het abrupte tragische einde van de rock ‘n’ roll-sterren Buddy Holly, The Big Bopper en Ritchie Valens mee te beschrijven.