In Memoriam
Gistermiddag hebben we moeten besluiten om onze hond Buster te laten inslapen. Mijn God wat was dit moeilijk…… hij is een deel van mijn leven geworden vanaf het moment dat ik hem voor het eerst zag. Acht dagen oud was hij slechts.
Buster kwam uit een nest van 7 Nova Scotia Duck Tolling Retrievers (Toller), hij was degene die naar mij toe kwam waggelen met zijn zilveren strik om. Op het moment dat ik hem optilde en in zijn ogen keek wist ik dat hij en ik bij elkaar hoorde.
Onze belevenissen
Wat hebben we samen toch veel beleefd, leuke maar ook minder leuke dingen. Er zijn twee voorvallen geweest die in mijn geheugen staan gegrift. In mijn vorige huis lag een grote vijver en meneer Buster liep over de rand te balanceren en viel pardoes in de vijver. In eerste instantie stond ik verstijfd te kijken, hij zakte langzaam naar de bodem en keek mij met grote ogen aan. Hij maakte totaal geen aanstalte om te zwemmen en toen ik dat zag bedacht ik me geen moment. Languit lag ik over de rand van de vijver en met mijn linkerhand pakte ik hem in zijn nekvel en trok en omhoog.
Het tweede voorval was ernstiger. Zoals gewoonlijk liet ik hem tussen de middag uit, niks aan de hand maar uit het niets doken plotseling twee mechelse herders op. Zij vielen Buster met zijn tweëen aan, hij lag op zijn rug…hij gaf zich over maar die twee bleven doorgaan. De eigenaar stond er bij en keek er naar, ik bedacht me geen moment en heb die twee monsters van Buster afgeslagen.
Buster was gewond, behoorlijk gewond en de eigenaar van de herders was in geen velden of wegen meer te bekennen.
Buster kan “vliegen”
De leuke voorvallen zijn legio, de eerste die me te binnen schiet is de dag dat Buster dacht dat hij kon “ vliegen” . Meneer B. dacht dat hij over de vijver heen kon springen maar de zwaartekracht besliste anders. Met zijn voorpoten raakte hij nog net de kant aan maar dat was ook alles.
Jullie kennen die vliegengordijnen wel die in de deuropening hangen? Wat deed Buster….hij nam een aanloop, greep een strook tussen zijn tanden en slingerde toen zo naar buiten.
ADHD
Normaal gesproken slaapt een pup 80% van de tijd, bij Buster was dat net omgedraaid. Als hij verplicht moest gaan rusten dan ging hij de bench in, meneer was het daar nooit mee eens. Hij is een keer zo kwaad geworden dat hij met zijn kaken vast zat in de tralies van de bench.
Hij was als pup en puber niet echt gemakkelijk, ik heb wel eens in de keuken gestaan met mijn vuisten gebald uit onmacht. Hij was niet mijn eerste hond, maar wel de meest drukke en aanwezige hond . Als honden het etiketje ADHD zouden kunnen krijgen nou dan had hij dat zeker gehad.
Mijn ondeugende steun en toeverlaat
Oh ja, schiet me nu ook te binnen. Als je met een handtas, plastic tas of überhaupt een tas bij ons binnen kwam dan dook hij met zijn hele kop in de tas. Op zoek naar koekies, want buiten knuffelbeer was hij ook een koekie-monster pur sang en een gebraden kippendief.
Ik kan wel een boek vullen met alles wat we samen hebben beleefd…….maar ik zal je altijd herinneren als mijn steun en toeverlaat want jij was er voor mij in slechtere tijden, jij gaf mij troost wanneer ik verdrietig was.
Buster, jij gaf mij vreugde!
Buster is gistermiddag thuis zachtjes ingeslapen….. mijn God, wat zal ik je missen….