Het ontstaan van het Rode Kruis
Jean Henri Dunant, oprichter van het Rode Kruis, mede-auteur van het YMCA-handvest, eerste Nobelprijswinnaar voor de Vrede en schrijver zag het levenslicht op 8 mei 1828 in Genève. Henry Dunant, zoals hij in het Engels werd genoemd, was van oorsprong een Zwitserse bankier.
Henri Dunant had een zeer lovend boek over Napoleon III geschreven en wilde dat hem persoonlijk overhandigen. Éen probleem, Napoleon verbleef op dat moment in het Italiaanse plaatsje Solferino. Napoleon III was samen met de Italianen in een veldslag verwikkeld tegen de Oostenrijkers. Dat was in juni 1859.
Henri Dunant arriveerde op 24 juni 1859 in Solferino en wat hij daar zag was niet te geloven. Er was net een hevig veldslag geweest en meer dan 38.000 doden en gewonden lagen verspreid over het slagveld, huilend, schreeuwend om hulp, kermend van de pijn, stervend.Henri kon dit niet aanzien, was compleet ondersteboven van wat hij zag en besefte dat als hij niks deed het aantal doden alleen maar groter zou worden en dat de gewonden geen medische hulp zouden krijgen omdat er simpelweg te weinig medisch personeel en materiaal was.
Hij riep de Oostenrijkse en Italiaanse bevolking op, en dan speciaal de vrouwen, om te komen helpen. Je kunt je voorstellen dat de bevolking niet echt stond te popelen om in actie te komen maar Henri kon ze toch overtuigen en dat met de woorden “Tutti fratelli”, wij zijn allen broeders. En hier werd dus de basis gelegd voor het ontstaan van het Rode Kruis.
Rode Kruis, Rode Halve Maan, Rode Leeuw en Zon
Het Rode Kruis wordt sinds 1864 gebruikt als herkenningsteken voor goederen en personen die instaan voor de medische verzorging in conflictsituaties, Er is gekozen voor een rood kruis op een witte achtergrond als hulde aan Zwitserland, zo staat het tenminste uitgelegd in het Eerste Verdrag van Genève.
Niet alle landen willen het Rode Kruis als herkenningsteken gebruiken. Het gebruik van het rode kruis kan als belediging door moslims worden ervaren, zoals dit het geval was tijdens de Russisch-Turkse oorlog in 1876-1878. Tijdens deze oorlog werd de Rode Halve Maan voor het eerst als herkenningsteken gebruikt. Begin 19de eeuw werd de Rode Halve Maan en de Rode Leeuw en Zon, afkomstig van het voormalig Perzië, als embleem erkend.
Rode Kristal
Doordat niet alle landen het Rode Kruis of de Rode Halve Maan als embleem willen gebruiken, om wat voor reden dan ook, is er altijd veel discussie geweest over de emblemen. Om uiteindelijk van de eeuwige discussies af te zijn is er in 2005 voor een nieuw, voor iedereen aanvaardbaar, embleem gekozen. Het werd het Rode Kristal, met dezelfde beschermde status als het Rode Kruis en de Rode Halve Maan. Dus niet als vervanger van maar als toegevoegde keus.